Gavs’ul-sakaleyn Şeyh Osman Nuri Hazretleri, bir gün Malatya’ya giden Sinan köyü eşrafından biri ile askeri komuta merkezine askeri bir bilgi iletmiştir. Mektubu götüren köylü, mektubu kumandana uzattığında, yüzbaşı olan kumandan mektubu alıp üzerinde Efendi Hazretlerinin ismini görünce diz çöküp mektubu öpmüştür. Daha sonra ayağa kalkarak "Ben Suriyeliyim, Efendi Hazretleri'nin dervişiyim. Suriye'de de Efendi Hazretlerine bağlı on binlerce dervişi mevcuttur. Aman kadrini, kıymetini bilin, Allah size lütuf etmiş. Zamanın Gavsını size göndermiş, bu fırsatı iyi değerlendirin. O Yüce Zat'ın maneviyatından istifade etmeye çalışın" demiş ve ağlamıştır. "En kısa zamanda ziyaretine gelip, bastığı yerlere yüzümü süreceğim." demiştir. Mektubu götüren kişi bu manzara karşısında hayrete düşmüştür ve köye döndüğünde köydeki insanlara Yüzbaşı ile arasında geçen bu olayı anlatmıştır.

Efendi Hazretlerinin yanına vardığında köylü; Yüzbaşı ile arasında geçen olayı olduğu gibi nakledince Efendi Hazretleri "O da hak yolunda yürüyen Allah aşkı olan bir dervişimizdir“ demiş.

Malatya Sinan Köyünde kaldığı altı aylık süre zaman zarfında, birçok insan o yüce zatın maneviyatından istifade etmiştir. Sinan köylüleri arasında yıllardır devam eden kırgınlıklar son bulmuştur. Pek çok insan da Şeyh Osman Hazretlerinin tarikatına intisap etmiştir. Halen Sinan köyünün 3. ve 4. kuşak nesilleri dedelerinden ve babalarından dinledikleri sohbetlerle, bu yola devam etmektedirler. Efendi Hazretleri, Genelkurmay'dan aldığı emir üzerine, Erzurum Cephesi'ne hareket etmek üzere yanındaki asker ve mühimmatla Malatya Sinan köyünden ayrılmıştır.

Makale; Gavsul-sakaleyn Es-Seyyid Şeyh Osman Nuri Hazretlerinin torunu Es-Seyyid Osman Nuri Ölmeztoprak tarafından, olayın tanıkları ya da nakiller dinlenerek kaleme alınmıştır.

Hizirlayolculuk.com