Veliye gelen kişiler, kalplerindeki niyetlerine göre veliden karşılık görürler. Niyetleri bulanık ve acabalı olmayanlar, veli hakkında bütün kuşkularından kalben arınanlar, niyetleri katıksız olanlar veliyi kemal gözüyle görürler ve ondan en üst derecede istifade ederler. Böylesi saf, temiz niyetlerine bağlı olarak da söz konusu veliden bir takım harikalar zuhur eder. Böylece o veliden büyük yardım görürler…

Niyeti kötü olanlar, velinin veliği hakkında birtakım kuşkulara sahip olanlar, kendisini sınamak için yanına gelenler, kalplerinde, veliye karşı olumsuz fikirler olmakla birlikte, herhangi bir sorundan kurtulmak amacıyla velinin yanına gelenler, o veliden kesinlikle istifade edemezler. Böylesi kimselerin kalplerinde, veliye karşı maraz bulunduğundan diğerlerinin aksine veliyi kötü gözle görürler. Kendisinden de hiçbir fayda göremezler. Hatta, o velinin huzurundan, manevi olarak çarpılarak ayrılırlar. Böylesi kimselerin layığı budur…

Velinin kalbi hakikati gösteren bir ayna gibidir. Karşıdaki kişilerin güzel ve çirkin sıfatları, onların kalbinde belirgin hale gelir. Veli, yanına gelen kişileri keskin bir nazarla- göz açıp kapama süresince- tanır, kendisi hakkında nasıl bir niyete sahip olduklarını anlar. Bu işler, sadece bir saniyede gerçekleşir. Herkes Müslüman olabilir, ancak Müminlerden olamaz; Mümin olan kimseler, veliler ve salihlerdir…

“Müminin ferasetinden korkun, o Allah’ın nuru ile bakar.”(1)

Veliler karşıdaki kişiyi bir de şöyle tanırlar: Yanlarına gelen kişiler; samimi, salih kimseler değillerse velilerin üzerine manevi bir ağırlık çöker. Böylece onların samimi kimselerden olmadığı açığa çıkar. Böylesi kimseler, varlıklarıyla velilerin kalbine sıkıntı verirler. Ortamdan ayrılıp gitmeleri, veliye büyük bir huzur verir. Böylesi kimselerin unvanları; “Gelişleriyle veliye sıkıntı veren, gidişleriyle veliye huzur getirenlerdir…”

Gelen kişilerden, velinin kalbine bir huzur, sevinç yansıması; karşıdaki kimsenin samimi, temiz kalpli, salih, sevilen, iyi niyetli biri olduğunun izi ve işaretidir. Veli, böylesi kimseleri sever ve kendilerine manevi olarak dua eder.

Kimin ki kalbine bir veliye Allah için muhabbet etme hissi doğar ve bunu sürdürür, o kişi bu büyük nimet için Allah’a hamdetsin.

Kimin ki kalbine veliye karşı kötü düşünceler doğarsa kendi nefsine dönsün, kendi nefsinde kusuru arasın…

Kim ki Allah’ın veli bir kuluna kin ve nefretle hücum ediyorsa, zarar vermeye kalkışıyorsa, tuzak kuruyorsa, izzet, şeref ve onuruyla oynamaya çalışıyorsa iki cihanda da yüzüstü sürünüp helak olmaya hazır olsun ve öldükten sonra da batında ehl-i küffar mezarlığına gömülmeye razı olsun…

Süreyya Hadi Ülker

Hizirlayolculuk.com

Kaynak

1)Hadis-i şerif, (Tirmizi, Tefsiru’l-Kur’an, 16, Suyûtî, el Câmiu’sSağir, 1, 24).