Sözler 39
Sufizm yollarında kendilerinden biat alınanlar, herhangi biri değillerdir, onların elleri üzerinde silsiledeki evliyaların, Efendimiz aleyhi selamın ve Allah’ın elinin bulunduğu her zaman için göz önünde bulundurulmalıdır.
El alınan insanla kalbi sevgi bağını koparanlar, bir zaman sonra hayat kışının zemherisinde sararıp solan bir yaban gülüne dönerler.
Gavsın yoluna el veren hizmet götüren biri, silsiledeki evliyaların rengine bürünür durur, onun yüz aynası her an silsiledeki bir evliyanın simasına aynalık eder. Dikkatli bakanlar silsiledeki evliyaları onun yüzünde, bakışlarında görüp sesinde duyabilirler.
Gavsa vekaleten el verenler ismi azam gibidirler, bunları hakkıyla tanıyıp sevenlere, ruhani alemler çekilir gelir, onları sevmek gavsı silsileyi sevmek, onları unutmak Hakk’ın rahmetine sırt dönmektir.
Gerçek bir Gavsın yoluna el verenler, dünyada evliya, şeyh bilinen pek çok mürşitten daha üstün bilgi gücü ile donanmışlardır.
Gerçek bir Gavsın öldükten sonra tasarrufu devam eder. Hızır aleyhisselam gibi istediği anda cisimleşip görünebilir. Ruhaniyatıyla talebe yetiştirme sırrı kıyamete dek devam eder. Şartı, yoluna el veren sufilerin hayatta yaşıyor olmaları.
Gavsın yoluna hizmet eden insanı anne- babadan daha çok sevmedikçe, ona karşı itaatte gassalın elindeki meyyit gibi teslim olmadıkça asla ruhani menziller aşılmaz, yol büyüklerinin dua ve yardımları ona gelmez.
Gavsın yoluna hizmet veren insanın huzurunda edeple oturup sükut etmek, kalben kendini sevmek, çevresinde bulunan silsilenin ruhaniyatından yardım görmeye çok ciddi bir vesiledir.
Gerçek bir Gavsa vekaleten el veren insanı, dünyadaki şeyhlerden değersiz bilenler;iki cihanda hüsran olurlar. Dünyadaki hiçbir şeyh Gavsın yoluna vekalet eden insandan daha faziletli bilinmemeli…
Gerçek bir Gavsın vekili Allah’ın zatına gözün siyahı ile beyazı kadar yakındır;bu yakınlık dünya evliyalarının çoğunda yoktur. Allah’ın inayetiyle ölecek bir insan için ömür almaya dahi salahiyetleri olur…
Gavsın yoluna biat edende mutlaka tarikat virdinin bir izi, işareti ortaya çıkar. Yatarken dilin zikretmesi, yakaza halleri, yerinden fırlatılma hissine benzer bir sıçrama yola giren talebe için Gavsın gücünü yolunu ona sezdirmesi halinden başka bir şey değildir.
Gavsın yoluna giren kişi, gerekiyorsa her şeyden geçmeli;ama Gavsın virdini, yolunu bırakmamalıdır.
Gavsın yolunda olduğunu söyleyenlerden öyleleri var ki ne kardeşleriyle, ne el aldığı insanla bir ilgisi kalmıştır. Eş, çocuklar, aile, dünya arasında gidip gelen böyleleri; bir sene içinde yollarından olurlar. Virtlerini yapsalar da yapmasalar da değişen bir şey olmaz. Bu gibiler kaybetmiş zavallıların ta kendileridir.
Gavsın talebeleri birbirlerini veli bilmeli, böyle inanmalı;hatta nefsinin hiç beğenmediği kardeşinin yüzü suyu hürmetine Allah’ın kendisine rahmetini yayacağını düşünmeliler.
Gavsın gerçek vekili gavsla rabıta kurarak onu bir elbise gibi üzerine aldığında, onun çevresinde öylesine bir ruhani azamet oluşur ki şeyh bilinen nice evliyalar bu ruhani güç karşısında toz duman olabilirler.
Gavsın vekilinden el alanlar, çoğunlukla algı yeteneklerinin düzeysizliği ile onunla edebi gözetmeden senli benli konuşmayı yeğlerler;böylesine bir algı ile baş başa geçen on dakika o müridin on yıl geriye gitmesine yol açan , onu tepe taklak götüren öldürücü bir zehirdir.
Gerçek bir Gavsın sevgisine mahzar olanların geçmiş gelecek nesilleri bundan yarar görür; ona talebe olup da yolu terk edenlerin hem kendileri hem de yedi göbek gelecek nesilleri, onun ruhani nefretinden dolayı çok belalara maruz kalırlar.
Gavsın vekili bilinenle bir şeyleri vesile ederek diyalog içinde olmak;yoldaki nurlardan rahmetten yararlanmaya mühim bir vesiledir.
Saul Aaron